Dezynfekcja

Dezynfekcja to pojęcie, które oznacza wszelkie czynności prowadzące do odkażenia, czyli zniszczenia drobnoustrojów i ich przetrwalników znajdujących się na przedmiotach i powierzchniach użytkowych oraz na rękach.

Metody dezynfekcji

W celu przeprowadzenia dezynfekcji stosujemy metody:

• ozonowanie – ozon jest najsilniejszym środkiem dezynfekującym, więc skutecznie zwalcza wirusy, bakterie i grzyby. Ozonowanie już po godzinie od zakończenia procesu, pozwala na cieszenie się świeżym i czystym powietrzem;
• zamgławianie ULV – polega na wytworzeniu mgły wodnej za pomocą specjalnego generatora. Świetnie sprawdza się w zwalczaniu drobnoustrojów, ponieważ za sprawą rozpylenia, preparat dociera do trudno dostępnych miejsc.
• metoda opryskowa – polega na rozpyleniu roztworu bezpośrednio na dezynfekowane powierzchnie.
• metoda termiczna- gorąca mgła – polegaaplikacji środków czynnych w formie mgły. Zamgławianie wykorzystuje się również przy zabiegach gdzie tradycyjne metody nie mogą być wykonane.
•  

• Dezynfekcja (po polsku dosłownie oznacza odkażanie) – postępowanie mające na celu niszczenie drobnoustrojów i ich przetrwalników. Dezynfekcja niszczy formy wegetatywne mikroorganizmów, ale nie zawsze usuwa formy przetrwalnikowe. Zdezynfekowany materiał nie musi być jałowy. Dezynfekcja, w przeciwieństwie do antyseptyki dotyczy przedmiotów i powierzchni użytkowych.

  Wyniki dezynfekcji zależą od trzech czynników:

• drobnoustroju – gatunek, liczba, aktywność fizjologiczna,
• środka dezynfekcyjnego – właściwości chemiczne i fizyczne, stężenie, czas działania,
• środowiska – temperatura, wilgotność, pH, obecność materii organicznej, poziom kationów Ca²⁺ i Mn²⁺ itp.

• Do dezynfekcji stosuje się metody fizyczne, chemiczne i termiczno-chemiczne.

  Czynniki fizyczne używane do dezynfekcji:

• Para wodna – do dezynfekcji wcześniej oczyszczonego sprzętu, odzieży, unieszkodliwiania odpadów, używa się pary wodnej w temperaturze 100–105 °C pod zmniejszonym ciśnieniem (0,45–0,5 atm). Pary wodnej pod normalnym ciśnieniem używa się do odkażania m.in. wyposażenia sanitarnego.
• Promieniowanie – do odkażania używa się promieni UV o długości fali 256 nm, które niszczą drobnoustroje w powietrzu i na niezasłoniętych powierzchniach.
• czwartorzędowe sole amoniowe
• alkohole, np. alkohol etylowy, alkohol izopropylowy
• aldehydy, np. formaldehyd, aldehyd glutarowy
• związki fenolowe, np. krezol, rezorcynol
• biguanidy, np. chlorheksydyna
• związki metali ciężkich, np. srebra, miedzi, rtęci
• związki halogenowe, np. jodyna, chloramina, jodofory
• fiolet krystaliczny, mleczan etakrydyny
• utleniacze – nadtlenki, np. H₂O₂ lub nadmanganiany, np. nadmanganian potasu; ozon – stosowany do ozonowania wody oraz dezynfekcji pomieszczeń, przedmiotów, urządzeń itd.
• tenzydy, np. mydła,
• kwasy i zasady.

• Im dłuższy jest czas działania i im wyższe stężenie środka dezynfekcyjnego (z wyjątkami), tym większa część drobnoustrojów zostanie zniszczona. Ze względu na to, iż środki chemiczne zwykle nie działają w środowisku suchym, ważny jest również stopień ich wilgotności, co jest szczególnie istotne w dezynfekcji powietrza.

   

  Dezynfekcja mieszkań i pomieszczeń po zmarłym to proces związany z działaniem trzech procesów takich jak  fizycznym, chemicznym oraz biologicznym. Skuteczne metody sprzątania po zmarłym zależą od kilku czynników takich jak: miejsca zgonu, okoliczności śmierci denata, stanu technicznego pomieszczenia.

  Sprzątanie po zmarłym bez fachowej wiedzy i braku odpowiednich środków chemicznych może być bardzo niebezpieczne dla osób, które będą przebywały oraz zamieszkiwały miejsce, w którym przebywało ciało denata.

   

                                                                       Zadzwoń działamy na terenie Wielkopolski

                                                                                           Tel 669-498-549